Vorige week woensdag stond ik opnieuw bij de dokter. Zware luchtwegeninfectie, randje longontsteking dit keer.

En ja, ik zeg dit keer want de afgelopen 5 maanden ben ik meer ziek geweest dan ooit.

Ik leef gezond, beweeg, ben afgevallen, neem de juiste supplementen, doe alles wat moet en toch lig ik hier.

Een volledig verlengd weekend doorgebracht op de zetel, geen leuke uitstapjes en al weken zin in niks. Letterlijk geveld.

Ik weet waarom mijn lijf keihard aan de alarmbel trekt. Ik weet dat ik vorig jaar dik over mijn grenzen én limieten gegaan ben en ik weet dat ik nu de gevolgen er van draag. Teveel hooi op mijn vork, een project dat de mist in ging en ongeziene stress. En nu zegt mijn lichaam dat het genoeg is geweest.

Maar ik sla niet in paniek.

Ik ben aan het uitzieken en aan het rusten.

Geen tranen meer en geen paniek.

Gewoon dag per dag. Tot we genezen zijn.