‘“Jouw man ziet tenminste werk. Wauw, ik wou dat ik zo een man had.”
Een kleine greep uit de lovende woorden voor mijn wederhelft als ze zien wat hij allemaal doet.
Eerst en vooral wil ik zeggen… “Duhuh, wat anders? Is een gezin runnen met 2 een One Woman Show? Ik denk het niet.”
Ten tweede… het is niet altijd zo geweest. Niet omdat hij niets wilde doen, maar wel omdat ik ofwel verkeerd communiceerde ofwel er vanuit ging dat hij bepaalde taken uit zijn eigen moest zien.
Ik geef een voorbeeld.
Na het avondeten zetten we de vaatwasser aan. We ruimen meestal samen de keuken op en de eerste lading afwas bruist lekker direct na het eten.
En dan tuut dat machine. Het is klaar.
Ik ben doof tot aan de spraak/hoge tonen, dus ik hoor dat niet. Hij zit vlakbij aan zijn pc met een supersonisch gehoor. Er gebeurt niks.
Op een bepaald moment kom ik tot het besef dat de vaatwasser klaar is.
Wat deed oude Kelly?
Ik vlamde de vaatwasser open, hard en duidelijk en begon met wegzetten. Al kijkend naar de rug van mijn man. Die nog steeds geen aanstalten maakte om te bewegen. Zuchten, bij gelegenheden grommen, luid rammelen met de pannen en net iets harder slaan met de kasten. (Klinkt dat al herkenbaar?)
En dan was het moment daar. “Liefje, scheelt er iets? Je maakt zoveel lawaai.”
Op dat moment is het kalf verdronken.
We kregen ruzie, ik vroeg uiteindelijk (zeer sarcastisch) of hij wilde helpen en zijn antwoord was dan (in minder beleefde vorm) NEE.
En daar zijn de eerste barstjes. Barstjes van ongenoegen, onbegrip en het gevoel van ‘ik moet hier alles alleen doen’.
Wat doe ik nu?
Ofwel passeer ik langs de vaatwasser en doe ik het zelf.
Als ik moe ben, vraag ik zijn hulp. Direct en met de melding dat ik hulp vraag omdat ik moe ben.
Opnieuw zijn er dan verschillende scenario’s die zich kunnen voordoen.
A. Hij komt direct helpen en we doen het samen.
B. Hij zegt dat ik het moeten laten staan en dat hij het later die avond wel zal doen.
In het 2de geval gaat het niet zoals ik het wil. Ik heb geleerd dat ook dat OK moet zijn. En weet je?
Door hulp te vragen, taken los te laten en hem die taken op ZIJN manier te laten doen, hoort hij vaker de tuut van de vaatwasser.
Ik wilde altijd alles zelf doen, op mijn manier, wanneer IK het wilde. Tot ik hulp vroeg en het manlief (af en toe, ik ben niet helemaal een andere vrouw geworden) op ZIJN manier liet doen.