Volle in plaats van lactosevrije yoghurt, de verkeerde druiven en 9 potten hummus. Daar kwam manlief mee thuis na zijn winkeltripje. Daarnaast had hij EXACT bij wat op zijn lijstje stond, niks extra.

Ik hoor je denken… ‘Mannen, allemaal dezelfde’.

Ik geef toe dat ik een zucht geslaakt heb, even inwendig (ok ok, uitwendig ook een beetje) met mijn ogen gedraaid heb en er misschien een kleine opmerking over gemaakt heb.

Maar… ik heb ook heel snel dank je wel gezegd en een dikke knuffel gegeven.

Want terwijl hij naar de winkel was, de kids afgezet (én terug opgehaald) had op de hobby’s, rondje containerpark deed en de tafel dekte, lag ik met mijn gat in de zetel, te lezen.

Heel af en toe raak ik zo gepassioneerd door een verhaallijn dat ik wil blijven lezen. Mijn beste vriend en wederhelft sinds 21 jaar, kent me goed. Hij laat me dit doen en neemt stilzwijgend mijn taken over.

Doet hij dat zoals ik het zou doen? Natuurlijk niet.

Heb ik een heerlijk weekend gehad? Absoluut.

Soms moet je keuzes maken. Ik koos voor Meghan Quinn en haar honkbalspelers.

Dankbaar. Dat dit kon.

Dankbaar. Dat ik geleerd heb dat 80% genoeg is.

Dankbaar. Voor mijn beste vriend.

We eten hummus deze week. En wat gaat dat smaken.