Herstarten en op de reset knop slaan, het moet bij mij altijd op een maandag.

In mijn hoofd gaat dat niet anders. En wat een geluk dat deze Krachtbrief nu net in jouw mailbox zit op… jawel maandag. Dus je mag op de eerste rij getuige zijn van mijn verse start.

Sinds Pasen heb ik mezelf laten hangen, eerst door ziekte, daarna kreeg ik mijn mega dip en als kers op de taart, viel de diagnose PMDD.

Allemaal redenen om als een plant op de zetel te crashen, heerlijk vergezeld door mijn e-reader en meneer Magnum. Niet de champagne, maar de roomijs versie. Vegan weliswaar, maar dat staat helaas niet synoniem aan ‘laag in calorieën’.

Het gebrek aan beweging, minder goede keuzes op vlak van voeding en gewoon leven als een halfdode plant, deed mijn weegschaal kraken.

Nu ben ik helemaal van mening dat cijfers op een weegschaal niet je leven moeten en mogen bepalen, maar de 17 broeken en 50 mooie kleedjes in mijn kast die niet meer passen, wél.

Een cijfer bepaalt je leven niet, hoe je je voelt helaas wel.

Dus vandaag sla ik op de reset knop. Niet omdat het moet, maar omdat het kan.